Хэд хоног энэ блогийг хааж, энэ хавиар шагайх ч гүй таг суулаа. Яагаад хаасан гэж бодож байна?
Зүгээр л өөртөө өөрөөсөө ичээд тэр. Нэг л их давчидсан, болсон болоогүй, шаналсан, ганцаардсан, өөрийгөө хуурах гэсэн тэнэг бичлэгүүд, өөрөө эргэж уншихад хүртэл дургүй хүрмээр. Мэдээж Зарим нэг бичлэг энд багтахгүй л д, бас намайг ойлгосон, ойлгохыг хичээсэн, өмөөрсөн, аргадсан, сэтгэлээн хуваалцсан нөхдийн маань сэтгэл энд мөн хамаарахгүй.
Энэ зуны хэсэгхэн хугацаанд зориуд ямар ч бодлогогүй, урьд хэнэггүй байснаасаа илүү хэнэггүй байж, чөлөөтэй сайхан л байлаа. Сэтгэлд сэв суулгасан дурсамж ч мөн ү...